Oekraïners in de steden aan de frontlinie voelen zich zwaar getroffen door de Russische invasie

Op bevel van president Volodymyr Zelensky haasten de Oekraïense strijdkrachten zich om hun verdedigingslinies te versterken. Ze beweren stand te houden, maar Rusland bestookt ze met verwoestende glijbommen, raketten en zware artillerie in een poging zich er een weg doorheen te slaan. Slechts 30 km ten noordwesten van Avdiivka ligt Myrnohrad in hun vizier. Dat geldt ook voor de nabijgelegen frontliniesteden Kostjantynivka, Kramatorsk, Pokrovsk en Slovjansk, die allemaal onder zware en gestage Russische aanvallen staan, waardoor de lokale bevolking weinig andere keus heeft dan te vluchten. Van Myrnohrads vooroorlogse bevolking van 47.000 inwoners is nog maar ongeveer de helft overgebleven. Hetzelfde geldt voor elke andere stad en gemeente in de regio: volgens de regionale autoriteiten zijn sinds 2022 meer dan 1 miljoen mensen gevlucht. Deze trend zal zich zeker voortzetten nu de Russische strijdkrachten de Oekraïense soldaten, die moeite hebben om de linie vast te houden, te slim af zijn en in aantal overtreffen. “Helaas is de vijand veel groter dan wij”, zegt Yuriy Fedorenko, commandant van het dronebataljon “Achilles”. Terwijl hij aan het woord was, waren live dronebeelden te zien dat Russische troepen in beweging waren. “Voor elk van onze artillerievuur vuurt de vijand vijf, zes, soms zeven granaten af”, voegde hij eraan toe. De aanwezigheid van Rusland was voelbaar in de stad, die vóór 2022 80.000 inwoners telde. Tientallen gebouwen en meest recentelijk het treinstation van de stad zijn verwoest door raketten.…   Het is de tweede keer dat Kostyantynivka zich in het directe pad van Russische troepen bevindt, nadat het in 2014 bijna drie maanden bezet was. Een plaatselijk benzinestation adviseerde klanten en medewerkers zo min mogelijk tijd op het terrein door te brengen “in verband met de verhoogd gevaarsniveau. . . geassocieerd met raket- en artillerievuur”. In andere steden dicht bij het front, vooral de steden die als logistieke knooppunten dienen, zijn bewoners sinds begin dit jaar zwaar gebombardeerd. Velen brengen nachten ondergronds door, in kelders of schuilkelders. Naast de voortdurende beschietingen lijden de mensen onder ernstige tekorten aan voedsel en medicijnen. Een dokter bezoeken is moeilijk, omdat klinieken en ziekenhuizen vol zitten met gewonde soldaten. Bijna elke door de FT geïnterviewde inwoner maakte melding van de zware psychologische tol die de oorlog van hun gemeenschap had geëist.